روزی ُ غیر اول دلش گرفته بود چون دلش میخواست برای خودش مثل بقیه نشانه ها مستقل باشد چون همیشه مجبور بود سوار نشانه های دیگر شودتابتواند اینطرف وآنطرف برودخیلی ناراحت بود یکی یکی سراغ نشانه هایی مثل ب پ ت ز ن ....رفت و از آنها خواست تاکمکش کنندآنها گفتند که کاری از دستشان بر نمی آیدرفت ورفت تارسید به (و )غیر اول (و) غیر اولچون قیافه اش شبیه ُ بود دلش برای اوسوخت به او گفت من یک داروی جادویی دارم که اگر بخوری یک شبه بزرگ می شوی اما اثر این دارو فقط یک هفته است وبعد از یک هفته دوباره کوچک می شوی البته باید قول بدهی در این یک هفته که اندازه ی من می شوی صدای من را در نیاوری ودر هر کلمه که آمدی صدای خودت یعنی ُ را بدهی  ُ خوشحال شدوقبول کردوقتی دارو را خورد به اندازه ی (و) بزرگ شد ودر نوشتن کلمات جدید شرکت کرد کلماتی مثل ( خورشید-دو – روشن – نوک – موز – خودکار – خوش مزه و....)اما خیلی زود یک هفته تمام شد و ُ دوباره کوچک شداما خیلی خوشحال بود ُ از بقیه نشانه ها خواهش کردبرای یادگاری هم که شده اجازه بدهنداین کلماتی که در این یک هفته نوشته به همین صورت بمانندنشانه های دیگر باهم مشورت کردندو به او گفتند ما اجازه میدهیم این کلمات به همین صورت نوشته شونداما چون این کلمات یک کلمات استثنایی هستند ما ُ  استثنایی را به جدول الفبا راه نمیدهیم بعدگفتند خوب حالا اگر بچه های کلاس اول در نوشتن این کلمات اشتباه کردند چی؟   ُ  گفت من از آموزگار ومادران آنها خواهش میکنم برای مدتی این کلمات را روی کارتهایی بنویسند وبه دیوار کلاس یا اتاق بزنندتا بچه ها این کلمات را خوب یاد بگیرند وبدانند فقط همین کلمات هستند که به این شکل نوشته می شوند همه ی نشانه ها نظر   ُ را قبول کردند ُ هم از (و) بخاطر کمکش تشکر کرد.     وبه این ترتیب  ُ   -  و  استثنایی یکی از درسهای کلاس اول شد.

نویسنده : جانی پور